Spacerem po Łomży
Zabytki sakralne w Łomży stanowią znaczną część zabytków miasta ogółem.
Wśród nich znajdują się: późnogotycka Katedra św. Michała, kościół i klasztor OO. Kapucynów z baroku toskańskiego, zespół klasztorny SS. Benedyktynek, Pałac Biskupi z 1925 r. w stylu neoklasycystycznym, obok Plebania z XVIII w., kościół Wniebowzięcia NMP z 1877 r. w stylu bizantyjskim, dawna cerkiew garnizonowa, Wyższe Seminarium Duchowne z 1866 r., dawny pałac gubernatora, Cmentarz Katedralny w Łomży z XVIII w., który jest jednym z najstarszych na Mazowszu (obejmuje zespół cmentarzy (rzymskokatolicki, ewangelicko-augsburski, prawosławny). Ponadto Kaplica rodziny Śmiarowskich z 1838 r., Dom Pogrzebowy z 1853 r., brama w stylu neogotyckim z 1879, kaplica ewangelicka w stylu klasycystycznym z XIX w., stary cmentarz żydowski z XIX-wiecznymi macewami wykonanymi z głazów narzutowych, który jest perełką na skalę europejską, nowy cmentarz żydowski z zachowanym domem pogrzebowym, Dom Pastora z XIX w.
Stary Rynek w Łomży to miejsce, w którym obowiązkowo trzeba się znaleźć. Można tam podziwiać klasycystyczny ratusz wzniesiony w latach 1822-23. Tuż obok znajduje się oddany w 1998 roku nowy ratusz. Piękne kamieniczki z arkadami a’la barokowe, które w znacznym stopniu zostały odbudowane po II wojnie światowej. Hala targowa z 1928 roku jest także zabytkową architekturą.
Zdecydowanie warto wybrać się na spacer ul. Dworną i obejrzeć Kasę Przemysłowców Łomżyńskich – budynek wzniesiony w neobarokowym stylu w 1909 roku. Obecnie w budynku znajduje się Sąd Okręgowy. Siedmioosiowa fasada siedziby banku z 1888 roku, czy gmach Muzeum Północno-Mazowieckiego także stanowią ciekawe miejsca do zobaczenia w Łomży. Na ulicy Sienkiewicza z kolei warto zobaczyć Kamienicę rodziny Śledziewskich.
Łomża to niezwykle zielone miasto. Znajduje się tu 12 pomników przyrody, które wpisane są do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody. Szczególnie są to pojedyncze drzewa o wiekowych korzeniach znajdujące się na terenie parków miejskich. Warto udać się na spacer do Parku Jakuba Wagi z 1842 roku, Parku Jana Pawła II, czy Parku Ludowego z 1905 roku.